بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]
عشق
  • پست الکترونیک
  • شناسنامه
  •  RSS 
  • پارسی بلاگ
  • پارسی یار
  • >> بازدیدهای وبلاگ <<
    بازدید امروز: 0
    بازدید دیروز: 1
    کل بازدید :863

    >>اوقات شرعی <<

    >> درباره خودم <<
    عشق
    امیر
    سلام خوشحال میشم که منو در ای وبلاگ تنها نگذارید ممنون از شما...قربان شما

    >> پیوندهای روزانه <<

    >>لوگوی وبلاگ من<<
    عشق

    >>اشتراک در خبرنامه<<
     

    >>طراح قالب<<
    Image and video hosting by TinyPic